Στο κέντρο της Φθιώτιδας, δηλαδή στο κέντρο της κεντρικής Ελλάδας, βρίσκονται τα Λουτρά Υπάτης. Κάπου ένα τέταρτο πιο πέρα από τη Λαμία.

Λίγο πιο κάτω, κυλάει χειμώνα καλοκαίρι ο Σπερχειός με τα πυκνά και δροσερά πλατάνια του.Λίγο πιο πάνω, ανηφορίζουν οι πλαγιές της Οίτης με τα πανύψηλα αιωνόβια έλατά της.

Κι εδώ, ανάμεσα, σ’ ένα ελαφρά υπερυψωμένο επίπεδο, η όμορφη λουτρόπολη. Πλατύ ορίζοντα ολόγυρα, χαράζουν οι κορυφογραμμές των βουνοσειρών της Οίτης, του Τυμφρηστού και της ‘0θρης, σέρνοντας το βλέμμα ως τη φωτεινή θάλασσα του Μαλιακού Κόλπου.

Οι αρχαίοι είχαν από πολύ νωρίς επισημάνει τις θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών πηγών, γενικά. ‘Ήδη στη μυθολογία αναφέρεται πως ο Ηρακλής όφειλε τη δύναμή του στο ότι λουζόταν στα νερά των γειτονικών Θερμοπυλών, που για χάρη του έκανε να αναβλύσουν ο ‘Ήφαιστος κατά παράκληση της Αθηνάς.
Τα νερά της πηγής των Λουτρών Υπάτης θα πρέπει να ανάβλυσαν από μεγάλη σεισμική δόνηση μετά το 427 π.χ. γιατί ο σπουδαιότερος αρχαίος Έλληνας σεισμολόγος, ο Δημήτριος ο Καλλατιανός, περιγράφοντας το μεγάλο σεισμό του 427 στη Φθιώτιδα, δεν τα αναφέρει, ενώ μνημονεύει άλλες πηγές.
Από τα ρωμαϊκά κυρίως χρόνια αρχίζει χρησιμοποίηση των ιαματικών πηγών γενικότερα, στο 2ο αιώνα π.χ., αλλά πάντα με τρόπο εμπειρικό, μέχρι και τον 19ο αιώνα.
Από περιγραφές των Λουτρών Υπάτης, που έγιναν γύρω στα μέσα του περασμένου αιώνα, ξέρουμε ότι βρέθηκαν διάφορα στοιχεία που δείχνουν ότι η πηγή χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα.
Βαθιά μέσα στη δεξαμενή της πηγής σώζονταν πέτρες τοποθετημένες κλιμακωτά, πράγμα που δείχνει ότι εκεί υπήρχε σκάλα για να κατεβαίνουν οι λουόμενοι. Σε μια από τις πέτρες αυτές ήταν γραμμένο με γράμματα του 4ου π.Χ. αιώνα το όνομα ΑΦΡΟΔΙΤΗ. θεωρείται λοιπόν ότι τα λουτρά τούτα ήταν αφιερωμένα στη λατρεία της θεάς, η οποία, ας σημειωθεί, ήταν θεά και της ωραιότητας αλλά και της υγείας.
‘Έχουν επίσης βρεθεί μαρμάρινες πλάκες με χαραγμένα αρχαία γράμματα. Μια απ’.αυτές έγραφε: “ΛΗΘΗΝ Τ’ ΟΠΙΣΘΕΝ ΟΣ ΙΘΙ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ”, δηλ. “όποιος έρθει εδώ, ξεχνάει”.

Πολύ κοντά στον οικισμό, στη θέση Βαρκά, έχουν έρθει σε φως κατακόμβες, καθώς και παλαιοχριστιανική βασιλική και λουτρώνας με σπουδαία ψηφιδωτά του 5ου-6ου αιώνα.
Για την τύχη των Λουτρών Υπάτης στο μεσαίωνα δεν υπάρχουν πληροφορίες. Πάντως μνημονεύονται από το Φράγκο χρονογράφο του Βιβλίου της Κουγκέστας, σε αφήγηση γεγονότων του 1304.
Μόλις το 19ο αιώνα, χάρη στις προόδους της χημείας, της φυσικής και της γεωλογίας, αρχίζει η επιστημονική έρευνα των ιαματικών πηγών γενικά στην Ευρώπη και η όλο και ορθολογικότερη χρησιμοποίησή τους.
Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, οι διάφορες ιαματικές πηγές της Ελλάδας βρέθηκαν εγκαταλειμμένες και σε κατάσταση τελείως πρωτόγονη. Η κυβέρνηση Καποδίστρια ενδιαφέρθηκε αμέσως και έντονα για τις ιαματικές πηγές και το 1830 έφερε ξένους ειδικούς μελετητές. Το 1833, ο αρχιφαρμακοποιός και καθηγητής του Πανεπιστημίου του ‘0θωνα Ξ. Λάντερερ και στη συνέχεια άλλοι έκαναν αναλύσεις του νερού των πηγών των Λουτρών Υπάτης ( και Αιδηψού, Κύθνου, Μεθάνων, Ερμιόνης ).

Στα Λουτρά του Πατρατζίκ, όπως τα έλεγαν οι Τούρκοι, υπήρχε κατά τα πρώτα χρόνια του Ελληνικού Βασίλειου μια λίμνη με περίμετρο 150 μέτρα περίπου, στο σημείο όπου ανάβλυζαν τα ιαματικά νερά, τα οποία και συγκεντρώνονταν μέσα ο’ αυτήν.
Μετά το 1860 οι λουτροπόλεις προσέχτηκαν κάπως περισσότερο. Στην πηγή των Λουτρών Υπάτης, εκείνη την εποχή καθαρίστηκε η δεξαμενή, στεγάστηκε με λαμαρίνες, και κατασκευάστηκαν περίπου 20 ξύλινα παραπήγματα που χρησίμευαν σαν αποδυτήρια και για τη διαμονή λουομένων. Φυτεύτηκαν και αρκετές αμυγδαλιές, πεύκα και κυπαρίσσια.
Το 1870 η ιαματική πηγή πέρασε στα χέρια του σπουδαίου επιχειρηματία και βουλευτή Δ.Χατζίσκου. Αυτός κατασκεύασε τα πρώτα τρία πετρόχτιστα σπίτια των τριών δωματίων το καθένα και φρόντισε πολύ για τη βελτίωση της κατάστασης.
Από περιγραφή γιατρού στα 1879, ξέρουμε ότι οι πάσχοντες έκαναν λουτρό μέσα στη λίμνη. ‘0σοι δε μπορούσαν να κολυμπήσουν, έμεναν μακριά από τον κρατήρα, στα ρηχά. Οι πάσχοντες λουζόντουσαν με την εξής σειρά: μια ώρα οι άντρες, μια ώρα οι γυναίκες και στο τέλος οι λεπροί. Η λουτροθεραπεία συνδυαζόταν και με πιόσιμο ιαματικού νερού: συνήθως σύστηναν τρία ποτήρια τη μέρα, αλλά πολλοί λουόμενοι έπιναν μεγάλες ποσότητες, φτάνοντας μέχρι δύο και τρεις οκά-δες τη μέρα. Πράγμα που έφερνε συνήθως ρεψίματα, δυσκοιλιότητα και συχνουρία. Αλλά και ο αριθμός των λουτρών δεν ήταν ορισμένος. Συχνά έκαναν 25 με 30 λουτρά και μερικοί έφταναν και τα 40.
Λίγο μετά, διαρρυθμίστηκε η δεξαμενή και τοποθετήθηκε μέσα σ’ αυτή ξύλινη σχάρα για ασφάλεια των λουομένων, γιατί μερικοί είχαν πνιγεί στα βαθιά… Τώρα, κατέβαιναν με σκάλα και έκαναν το λουτρό τους καθιστοί πάνω στη σχάρα. Κατά διαστήματα άδειαζαν τη δεξαμενή αφαιρώντας ένα κινητό φράγμα. Την ώρα του αδειάσματος, δινόταν η ευκαιρία στους λουόμενους να κατέβουν στη δεξαμενή και να ποιούν νερό, που έβγαινε από μια τρύπα στη μέση της σχάρας ή να καθίσουν και να εισπνέουν τα αέρια που αναδίνονταν. Τότε έλαβαν και την πρόνοια να απομακρύνουν από την πηγή όσους έπασχαν από λέπρα: αυτοί έκαναν λουτρό σε χώρο που διαρρυθμίστηκε ειδικά σε απόσταση 300 μέτρων από την πηγή, όπου συγκεντρωνόταν το λουτρονέρι που ερχόταν από τη δεξαμενή με ένα αυλάκι.

Μετά λίγα χρόνια, χτίστηκαν τα τρία πρώτα ξενοδοχεία: “Οίτη”, ” ‘Ορθρυς” και “Σπερχειός”.
Ωστόσο, αν και πέρασαν πενήντα χρόνια από τότε που το Κράτος αποφάσισε να πάρει μέτρα για την βελτίωση των πραγμάτων, δεν εκδηλώθηκε καμιά σοβαρή φροντίδα και η πηγή βρισκόταν ουσιαστικά σε εγκατάλειψη. Βέβαια, χάρη στη φήμη του νερού της, συγκέντρωνε όχι λίγους πάσχοντες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά αυτοί οι άνθρωποι υποβάλλονταν σε μεγάλες ταλαιπωρίες από την ανεπάρκεια και τις ατέλειες των συγκοινωνιακών μέσων, στεγάζονταν σε άβολα και ανθυγιεινά παραπήγματα, συγκατοικούσαν εκεί με διάφορους άλλους αρρώστους και, γενικότερα, αναγκάζονταν να υποστούν ποικίλες κακουχίες. Και τι δεν υπομένει κανένας, όταν τον κινεί η ελπίδα κι η λαχτάρα για γιατρειά…Πάντως, αυτή η κάπως πρωτόγονη κατάσταση και η έλλειψη μέσων, δεν επέτρεπε και στο γιατρό που τοποθετούνταν τότε εκεί καμιά επιστημονική φροντίδα για τους λουόμενους, και περιοριζόταν να παρακολουθεί σαν παρατηρητής τις κινήσεις για να προσφέρει τη βοήθειά του σε περίπτωση ατυχήματος και μόνο.
Στο τέλος του περασμένου αιώνα, το 1897, δόθηκε νέα ώθηση. Χτίστηκαν σπουδαία οικοδομήματα. Κατασκευάστηκε το Υδροθεραπευτήριο που περιλάμβανε 42 λουτήρες, δύο δεξαμενές ομαδικών λούσεων και εγκαταστάσεις βοηθητικής θεραπείας. ‘Έγινε το ξενοδοχείο “Φθιώτις” με δυο παραρτήματα. Φτιάχτηκε θέατρο. αγορά, εκκλησία, ταχυδρομείο κ.ά. Δεντροφυτεύτηκε η γύρω περιοχή, κατασκευάστηκαν άλση και δημιουργήθηκε γενικά μια εμφάνιση πραγματικής λουτρόπολης. Στα τέλη του περασμένου αιώνα οι λουόμενοι ήταν 1000 περίπου το χρόνο και αυξάνονταν σταθερά.
Η σιδηροδρομική σύνδεση της Αθήνας με το Λιανοκλάδι συντόμεψε το ταξίδι από Αθήνα, και η επέκταση της γραμμής αργότερα μέχρι τη Θεσσαλονίκη διευκόλυνε τον ερχομό πασχόντων και από τη Βόρεια Ελλάδα.
Με το πέρασμα του χρόνου και λόγω των εξελίξεων της τεχνικής και της θεραπευτικής υδρολογίας, δημιουργήθηκε η ανάγκη για νέα οργάνωση και για ένα νέο υδροθεραπευτήριο. Και πράγματι, κατασκευάστηκε ένα πρότυπο υδροθεραπευτήριο με τελείως σύγχρονες εγκαταστάσεις, θεωρούμενο το τελειότερο στη χώρα και που μπήκε σε λειτουργία το 1960. Έγινε και νέο ξενοδοχείο πολυτελείας. Αλλά και διάφορα άλλα έργα έγιναν σε πλατιά κλίμακα.
‘Έτσι, η ιαματική πηγή των Λουτρών Υπάτης πήρε ξανά την ιδιαίτερη εκείνη θέση ανάμεσα στις πηγές της χώρας μας, που είναι αντάξια της φήμης και της αξίας των ιαματικών νερών της.

Η θεραπευτική αξία των ιαματικών νερών των Λουτρών Υπάτης έχει πράγματι μια μοναδικότητα. Η πηγή τούτη διαφέρει από όλες τις άλλες ελληνικές ιαματικές πηγές στη φυσικοχημική σύσταση των νερών της. Είναι νερά ταυτόχρονα οξυανθρακούχα και θειούχα. Πλούσια δηλαδή και σε ανθρακικό οξύ (όπως σε ορισμένες λουτροπηγές της Ελλάδας), αλλά και σε υδρόθειο (όπως ορισμένες άλλες). Σαν οξυανθρακούχα είναι ευεργετικά για το κυκλοφοριακό σύστημα, αλλά και για το νευροφυτικό κατάλληλα για διαταραχές και ενοχλήσεις της καρδιακής λειτουργίας,
για την υπέρταση, για ασθενικές καταστάσεις λόγω εξαντλητικής αρρώστιας, για καταστάσεις ανάρρωσης, για χρόνιες παθήσεις του νευρικού συστήματος, νευραλγίες, σπασμωδικές καταστάσεις κλπ. Παράλληλα, σαν θειούχα, τα νερά συστήνονται για διάφορες δερματοπάθειες και χρόνια εξανθήματα, ιδιαίτερα έκζεμα, δερματίτιδες, κνίδωση, ακμή και άλλες, αλλά και για τις χρόνιες ρευματικές παθήσεις και αρθρίτιδες, ημικρανίες, μετατραυματικές καταστάσεις κλπ. Η θερμοκρασία του νερού είναι 33,5 βαθμοί, δηλαδή παραπλήσια με τη θερμοκρασία του σώματος, και είναι κι αυτό ένα πρόσθετο στοιχείο ευνοϊκό για τη λουτροθεραπεία.

Σήμερα, το παλιό χωριουδάκι είναι πια μια μικρή αλλά ολοκληρωμένη πόλη, μια λουτρόπολη που δεν της λείπει τίποτα και που εξασφαλίζει μια απόλυτα άνετη, ευχάριστη, μέχρι και απολαυστική διαμονή, χωρίς προβλήματα. Τριγυρίζοντας την κωμόπολη περιφερειακά, μπορείς ακόμα να πάρεις μια γεύση αγροτικής ζωής1 οι γεωργικές και κτηνοτροφικές ασχολίες εξακολουθούν να ακμάζουν.
Πιο κεντρικά, έχεις μια αίσθηση αλλιώτικη. Πάρα πολλά είναι τα σπίτια σύγχρονης δόμησης με όλες τις ανέσεις, όπου συστηματικά νοικιάζονται δωμάτια σε λουόμενους και παραθεριστές, με καταλληλότητα εγγυημένη. Τα ξενοδοχεία, από τις μικρές αλλά οργανωμένες πανσιόν ως τα σύγχρονα και αυτοτελή μέγαρα, όλων των κατηγοριών, ανέρχονται τώρα σε αρκετές δεκάδες. Σώζονται και τρία τέσσερα από τα τέλη του περασμένου αιώνα, κι έχουν κι αυτά τη χάρη εκείνης της εποχής, και φέρνουνε μαζί τους έναν “τόνο 1900”.
‘Ολόπλευρη και άριστη εξυπηρέτηση από Γραφείο του ΟΤΕ, των ΕΛΤΑ, γραφείο ταξιδιών, σταθμό ταξί, συγκοινωνία: Λεωφορείο από και προς Λαμία κάθε μια ώρα. Κι αν θέλετε κι έναν εξοχικό περίπατο με κάποιο γραφικό αμαξάκι του παλιού καιρού, στη διάθεσή σας.
Στο κέντρο της κωμόπολης βρίσκει κανείς οτιδήποτε μπορεί να χρειαστεί στα παντοπωλεία, στα εστιατόρια, στα περίπτερα και, κάθε πρωί, στην παραδοσιακή λαϊκή αγορά. όπου αγρότες και αγρότισσες φέρνουν ολόφρεσκα από τους κήπους τους λαχανικά και φρούτα.
Αρκετά και περιποιητικά τα εστιατόρια, οι ταβέρνες και οι ψησταριές, κεντρικά και απόκεντρα, καθώς και στα γειτονικά χωριά. Δε λείπει ούτε η βραδινή “παμπ” για τ’ ανήσυχα νιάτα. Και οποιαδήποτε ώρα της μέρας, στα καφεζαχαροπλαστεία, κάτω απ’ τα πλατάνια και με ένα ολάνθιστο πάρκο να απλώνεται μπροστά. μπορεί μια συντροφιά να περάσει αξέχαστες ώρες γλυκιάς ξεγνοιασιάς.

Και όποιος έχει όρεξη για μακρινούς περίπατους και για εκδρομές, βρίσκεται πράγματι εδώ σε μια πολύ κατάλληλη γεωγραφική θέση για να κινηθεί προς διάφορες κατευθύνσεις, και ιδιαίτερα προς τα ορεινά της Οίτης. Σε όμορφους οικισμούς όπως το πολύ ορεινό Νεχώρι, το ψηλότερο στην Οίτη, και άλλα γειτονικά χωριά, στο φημισμένο Μοναστήρι του Αγάθωνα με τα πολλά αξιοθέατα, στην Υπάτη και πιο πάνω, στην Οίτη, στις εκτάσεις που έχουν ανακηρυχτεί Εθνικός Δρυμός, με τα πανύψηλα έλατα και τα κρύα νερά, και με την ανεπανάληπτη ποικιλία των τοπίων. Σε μικρή ακτίνα βρίσκονται και τόποι ένδοξοι, που σημάδεψαν την ιστορία μας: Γοργοπόταμος, Αλαμάνα, θερμοπύλες…
Και η θέση, λοιπόν, των Λουτρών Υπάτης, όπως και το δροσερό και ξηρό κλίμα τους, το άφθονο πράσινο στο περιποιημένο γενικά περιβάλλον, αναδείχνουν τη λουτρόπολη σε μια από τις ωραιότερες της Ελλάδας. Όλα τούτα, συνδυασμένα με το πνεύμα φιλοξενίας των κατοίκων και με όλες τις άλλες προϋποθέσεις, χαρίζουν στους απαυδισμένους σήμερα από το θόρυβο και τη ρύπανση κάτοικους των πόλεων τις άνετες κι ευχάριστες διακοπές που αποζητούν. Χαρίζουν όμως και υγεία, εξασφαλίζοντάς τους ταυτόχρονα και τούτο το πολύτιμο δώρο της φύσης, που ξεπηδάει απ’ τα καυτά έγκατα της γης και προσφέρει ανακούφιση και γιατρειά.

The Byzantine Museum of Fthiotida in Ypati operates since January 2007. The museum is housed in the building of “Kapodistrian barracks”, erected in 1836 to meet the needs of the Greek Army.

In the museum, which is extended in two floors, are presented representative discoveries, that are emanated from various regions of Fthiotida and are dated in the early Christian and Byzantine period (4th-14th century).
On the ground floor, the exposition is devoted to early Christian mosaics of Fthiotida (4th-6th century) and has a strong educational aspect, while on the first floor the exposition is devoted to the worship in early Christian and Byzantine period. In the Hall of early Christian period the exhibits are mainly architectural marble and mosaics, emanating most from basilicas, while the ceramics that present (utilitarian utensils, oil lamps, textile weights etc.), give elements about the daily life of the specific era. In the room of Byzantine period, dominat position is held by items of a Byzantine marble temple, found in ruins in Agnantis, Lokrida (12th-14th century). Also architectural sculptures are exposed from a non-preserved Byzantine church in Alepospita (12th century).

Among the exhibits of the Byzantine Museum there are several coins from the wider area, from the Byzantine era. These monetary “treasures”, that come from excavations, traditions and meditations, give us useful knowledge about the currency in Fthiotida.

Among the exhibits of the Byzantine Museum there are several coins from the wider area, from the Byzantine era. These monetary “treasures”, that come from excavations, traditions and meditations, give us useful knowledge about the currency in Fthiotida. In a specially designed area of the floor, a part of the monetary collection of Ypatian Constantinos Kotsilis is exposed. The collection was donated to the Greek State, in order to be exhibited at the Museum. The collection contains 3000 ancient Greek, Roman, Byzantine, medieval, modern and contemporary coins. Visitors have the opportunity to see representative samples of the collection, covering a large area in space and time.

The Byzantine Museum of The Byzantine Museum of Fthiotida in Ypati gives the opportunity to the local citizens, but also to the visitors, to come into contact with the archaeological wealth of Fthiotida.

In a magical environment, on the way to Lichnos and close enough to Ypati, there is the Holy Monastery of Agathonas, σat an altitude of 553 meters, at the slope of mountain Oiti. The Monastery was built in the 14th-15th century and it’is a typical example of Byzantine style.

The tradition says that the old Monastery, in which Holy Agathonas was an ascetic and was built in the middle of the villages Lichnos and Kastania, suffered subsidence and the picture of Virgin Mary was disappearred. The picture was found in a cave full of light. Near this place, Holy Agathonas built in 14th – 15th αcentury the Monastery. Even today, residents of surrounding villages, especially those of Lichnos talk about the existence of a Monastery “in the old in the southwestern part of the village, in a place called “Paleomonastiro( Old Monastery)”. In the monastery, again according to tradition, he led his asceticism monk Agathon, sometime. In this Monastery, according to tradition, was Holy Agathonas an ascetic, but no one knows when.

The monastery, after the death of Holy Agathonas, was named “The monastery of Agathon” by the monks. During the years the Monastery suffered from disasters, such as this at the year 1822, when Dramalis (Turkish pasha) burned the church.

Many valuable artifacts and relics are saved inside the Monastery. Dozens of crosses, sacred vessels, tabernacles, holy relics, holy pictures, vestments, scripts, books were collected from temples and destroyed monasteries of the region by the Abbot Germanos Dimakos and in this way were saved from looters.

Today, except from the worship to the Holy Monastery, the visitor can also admire the unique habitat of the peacocks, pheasants, partridges, ducks and various other bird species. He can also see deer, pheasants, partridges and wild sheep in a special area, approximately 1,200 acres, which is the breeding ground of the Monastery.

He has also the possibility to visit the Museum of Natural History, that presenting the main species of fauna and flora of the National Park of Iti.

Occasionally, the monastery served several schools (pastoral, agricultural and forestry). Today the Monastery has a prey breeding ground and the Museum of Natural History. The Monastery celebrates at 6th and 15th of August.

The mountain of Iti is an integral part and parcel of the massif of the mountains of Central Greece, not only geomorphological but also historical. The wild life of the mountain has a very close relation with the wild life that lives to the mountains Vardousia, Giona, Kallidromo, even Parnassus and is in direct relation with the Pindus Mountains.

Iti is on the verge of Fthiotida and Phokida and the highest peak is Pirgos (2152 meters). The figure of the mountain on the north side, where the mountain ends in the valley of Spercheios river, impresses with its steep slopes and vertical cliffs which create magnificent waterfalls. The creation of the waterfalls is the result of faults and violent changes that took place in the valley over the years. The largest waterfall in Central Greece is Kremastos, a very impressice waterfall, is over Kompoti village in Stenovouni, and exceeds 100 meters height.

ΣOn this side of the mountains the magnificent canyons have attracted the interest and curiosity of many climbers and they have become famous worldwide. There are impressive canyons, such as Gorgopotamos, Kakavos, Kamariotis, Rodokalos, Gerakari, which are suitable “nailed” for climbing. The predominant rock is the limestone, and that’s the reason why the area is dotted with karstic formations.

Further east, near Loutra Ypatis and Mexiates, is the Fournospilia with evidence of use from the Neolithic era, even as a sacred. On Agiospilies (or Ai-Spilies) ,above the Mexiates Caves, the Grammenes Caves and the Kompotiades, frescoes are rescued, confirming that Agiospilies were used as shelters monks (hermitages) in past eras.

Very close to Ypati, in the area of Xerias, there is the abyss of Anemotripa, a cave where for the past 2.500 years magic rituals were taking place. East is the canyon of the River Asopos, which is the natural boundary between Iti and Kallidromos. Tthe crossing of the canyon, that is taking place every autumn, is the cause for nationwide meeting of mountaineers and naturalists. The wild beauty is striking, especially for the passengers of the railway and the walkers of the “railway trail”.

Westwards , the limit is the ancient river Inachos (current Vistriza) that separates Iti from Vardousia. The abundant waters of the river put in motion several water mils in the previous years. Nowadays the waters are used for production of electric energy, from several small hydroelectric factories.

Southwards, the landscape becomes softer and the lines smoother. The Boeotian Kifissos, natural boundary with Giona, and Mornos, natural boundary with Vardousia, define the area of the mountain with the vast forests.

The half of the area around the mountain was characterized a National Park at 1966, in order to maintain biodiversity and preserve the special geological features. The figure of the wild and inaccessible mountain, which is created by looking at low, particularly in the east and north side, is replaced by another completely different picture, when we are at the heart of Iti.

In the plateau Katavothra, southwest of the park, are located on the one hand, the namesake cavern, which previously had given his name to the mountain, and on the other hand the remains of the pyre, a significant ancient temple, dedicated to Hercules. In the area there is a variety of traditional faucets, as Amaliovrysi, Perdikovrysi and Kalogeros(Hoxha) and rich spring waters such as Rufias, Velouchi, Asprovrysi, Cydonia and many others.

The rich flora, result of both the composition of rocks and the particular climatic conditions, gives special value to the character of the mountain, that is considered to be one of the beloved mountains for nature lovers, walkers, climbers and cyclists. The significant fauna Iti is characterized by a small number of goats, which unfortunately ruthlessly hunted by poachers, and greater numbers of various mammals and many birds. To the south lies the plateau Makrykampi, with old crossroads of mountain paths and valuable wildlife refuge.

Lamia is the capital of prefecture of Fthiotida and is located 209 km north from Athens and 19 km far from Loutra Ypatis. Lamia also constitutes the capital of the Region of Central Greece,an important transport hub, being located on the highway Athens-Thessaloniki, the commercial and industrial center of the prefecture, and furthermore is the center of a fertile agricultural and livestock area.

It is an old picturesque town surrounded by two pine-covered hills. On one hill dominates the medieval castle of Lamia, which is built on the ruins of the ancient wall of polygonal blocks, and the other is the church of St. Lukas, built in the 18th century.

Places of Interest

If you visit the city of Lamia, you should visit the Cathedral of Evaggelistria (Annunciation) in the Freedom Square (the central Square of Lamia), the statue of Athanasios Diakos (a revolutionary hero of 1821 against the Turks) in the homonym square, the cenotaph of the hero in the People’s Square, the post-Byzantine church of Pangaea on the south side of the castle, the Public Library with approximately 7,500 volumes, and neoclassical buildings, that offering a unique feature in the city.

Lamia also has a museum, a folklore museum and the Municipal Gallery with valuable exhibits.

Gorgopotamos is one of the most beautiful villages of the prefecture of Fthiotida and is located about 16 km southeast of Loutra. The village is built at the foot of Mount Iti and in height of 35m, surrounded by greenery, natural beauty and crystal clear waters of the river Gorgopotamos. The name of the village is due to the river “Gorgopotamos” that flows near the village and ends at Sperchios river.

Above the village is the historic bridge of Gorgopotamos, that connects the two sides of Iti and on which crosses the railway line Athens – Thessaloniki.

One of the most glorious pages of the modern history of Greece was written in this bridge. On the night of November 25, 1942, resistance groups in collaboration with an English echelon, under the command of Colonel Mayer, blew up the bridge, causing long delays in crossing the Germans, who pressed the allies in Africa.

The Greek government in 1982 established the Blow up of the Gorgopotamos Bridge as an official celebration of the Greek National Resistance and as date of celebration, the date of blowing up the bridge.

A visit to Karpenissi (about one hour, 70 km) is something we must do. Beautiful town, graphic villages, easy access, spectacular nature, fantastic ski resort, accommodation of high standard, fantastic food. Karpenisi is a city rich in history, resting lazily in the lap of Velouchi , the ancient Tymfristos at an altitude of 960 meters, lush fir, well protected from the strong winds that whipped the top.

Great personalities of the Greek history came from the wider region of Karpenisi, such as the great palikar Katsantonis, synonym of bravery and selflessness, the member of Society Of Friends (Filiki Etairia) and a fighter of 1821 Thanassis Karpenisiotis, the author of the diachronic masterpiece “The mountains”, the academician and politician Constantine Tsatsos, the politician Pavlos Mpakogiannis and many others. Many great and brave men chose this area to set up their nests, like Karaiskakis, Mpotsaris and Velouxiotis.

For winter sports enthusiasts, there is the ski resort of Karpenisi, one of the largest and most impressive of Greece.

Στα τέλη του 2010 εγκαινιάστηκε στην Υπάτη το “Κακογιάννειο Αστεροσχολείο Υπάτης”. Το Αστεροσχολείο αποτελεί ένα κέντρο έρευνας και διάδοσης της Αστρονομίας, ενω δεν απευθύνεται μόνο σε μαθητές, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφέρεται για την Αστρονομία.

Η ιδέα της δημιουργίας του Αστεροσχολείου ανήκει στο ζεύγος εκπαιδευτικών Γιώργου Σφήκα και Κίας Τζιώτζη, ενώ υποστηριχτήκε από τις τοπικές αρχές και από τον Σύλλογο Ερασιτεχνών Αστρονόμων. Παράλληλα το ζεύγος των Υπαταίων Σταύρος και Ειρήνη Κακογιάννη χρηματοδότησαν την κατασκευή του Αστεροσχολείου, με το ποσό των € 260,000.

Το Αστεροσχολείο Υπάτης είναι μια καινοτόμος δομή που σχετίζεται άμεσα με την εκπαίδευση και περιλαμβάνει:

Αμφιθεατρική αίθουσα προβολών θεμάτων αστρονομίας και παρουσιάσεων διαφόρων καινοτόμων δραστηριοτήτων.
Αίθουσα πλανηταρίου.
Αίθουσα Αστεροσκοπείου με τηλεσκόπιο 17,2 ιντσών.
Αρκετά σημαντικές είναι και οι δραστηριότητες του Αστεροσχολείου, οι οποίες περιλαμβάνουν εκδηλώσεις, σεμινάρια, διαλέξεις και παρουσιάσεις που σχετίζονται με την Αστρονομία. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Αστεροσχολείο, μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του

http://www.asterosxoleio.gr.